رسانه یکی از ابزارهای معین کننده راهکارهای حاکم بر جامعه است . از این رو، کسی در اهمیت حضور آن در میان جامعه بهعنوان ابزاری برای ایجاد ارتباط، تقویت و انتقال فرهنگها و باورهای دینی تردید ندارد.
در دنیای کنونی، زیست رسانهای یکی از مباحث اجتنابناپذیر است و برای کسی که دغدغه معاصرت دارد عبور از کنار این پدیده بهراحتی میسر نیست. امام خمینی (ره) نیز بهواسطه آگاهی به زمان و هوش و درایتی که داشتند همواره رسانه، یکی از دغدغههای اساسیشان بود.
امام راحل میفرمودند که ما با هیچ یک از این رسانههای دیداری و شنیداری مشکلی نداریم بلکه مشکل ما با اشاعه فساد و فحشا است.
از صحیفهی امام این گونه میشود استنباط کرد که رسانه در معنای عام خود میتواند با کارکردی بیدارگرایانه و آگاهی بخش، در روند توسعه و تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه، نقشی مثبت و تأثیرگذار داشته باشد، امّا از سویی دیگر، گاهی رسانه میتواند آگاهی کاذب تولید و یا در جهت اهدافی خاص و متمایل به مطامع قدرت حاکمه با تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه، تعامل و تقابل داشته باشد.(اشرافی/1397)
امام ره رسانه و مطبوعات را لسان تبیین حكومت اسلامي بيان كرده و نوشتار و گفتار آن را معرّف جامعه بيان میکنند؛ بنابراین در اين جهت توصیههایی به نويسندگان و رسانهها بيان میکنند كه همه حکایت از بلند نگري و آیندهنگری ايشان دارد.
رسانه جامعه اسلامی از نظرگاه امام راحل میبایست بری از فساد و فحشا باشد و بر این باور بودند که رسانههای جامعه ما باید دانشگاهی عمومی به گستره کل کشور باشند و در کنار سرگرم کردن مردم، آموزشهای لازم را برای نیل به حیات طیبه به آنها بدهند. رسانه در نظر امام قدر و اهمیت فراوانی داشت تا جایی که معتقد بود رسانهها میتوانند یک فرد را به کمال برسانند و یا اینکه آن را به گمراهی بکشانند. از این رو نگاه خاصی به رسانههای جامعه داشتند و همواره نگران بودند که مبادا با برنامههایی خلاف اهداف انقلاب جوانان به سمت گمراهی سوق بیابند. در دستور زبانی که امام راحل برای رسانهها تدوین نمودند هدف سرگرم شدن به هر قیمت یا درآمد زایی نیست، بلکه هدف پروراندن روح عطشان مخاطبان با آب چشمه معارف دینی و اسلامی است تا از این روزنه هر فردی در جامعه اسلامی خود تبدیل به یک رسانه برای انتقال آموزههای اسلامی شود و از این طریق صدای این دین به نقاط مختلف جهان برسد.
محسن پیربالایی