خبری ناگوار در شبکههای خبری رد و بدل میشود.
برای کم تجربههایی که سالهای اوایل انقلاب را ندیدن و فقط حوادث را شنیدن و در تاریخ خواندهاند، این اتفاق خیلی نگران کننده و ناراحت کننده است. نگران آینده انقلاب و حوادث و اتفاقات بعدی آن.
آری، رییس جمهورِ جمهوری اسلامی ایران، شهید آیت الله رییسی و همراهانش در اثر صانحه هوایی شهید شدهاند.
دلهای مؤمنان بی قرار است و حالات مضطرب. بلافاصله در حرمها و مکانهای مقدسه مراسم خود جوش شکل میگیرد. مداحان همه میخوانند یابن الشبیب ان کنت باکیا لشیء ... . این همه روضه در شب ولادت در تاریخ بی سابقه است.
خادم امام رضا، در شب ولادت امام رضا، آسمانی شده است. در حرم حضرت معصومه (س) غوغایی بر پا شده. مردم مثل ابر بهاری گرفته و منتظر بهانه هستند. همین که مداح پشت میکروفون قرار میگیرد و بدون مقدمه یا بن الشبیب میگوید صدای هق هقها بلند میشود. گویا خودش هم انتظار نداشت. تقریبا همه با صدای بلند گریه میکنند. جوانها یاد شهادت حاج قاسم میافتند و مسنترها میگویند یاد شهید بهشتی و رجایی زنده شد.
در سراسر کشور مراسمهای رسمی و خودجوش متعدد برقرار شده است. تشییع جنازه در تبریز مثال نزدنی است. خیلیها ادعا میکنند تا حالا در تبریز چنین اجتماعی شکل نگرفته است. مردم قم در تشییع شهدا سنگتمام گذاشتهاند و جمعیت چند صد هزار نفری حماسه آفریده است. همه منتظر مراسم تهران و حماسهٔ مردم تهران هستند. و اینگونه اتفاق میافتد. حضور با شکوه مردم تهران و شهرهای مختلف همه را به تعجب وا داشته است. ناخود آگاه ذهنها به سمت تشییع سردار سلیمانی و حضرت امام (ره) میرود.
خبرنگاران در تلاش برای پوشش این مراسمات و نشان دادن این شکوه حضور مردم هستند. بعضیها زرنگی کرده و سوالات خوبی هم میپرسند. علت این حماسه و حضور مردم چیست؟
شهید رئیسی در مکتب امام خمینی قدم برداشت و مثل امام محبوب شد. مثل امام دغدغه پابرهنهگان و محرومان را داشت و مثل او در دل محرومان بود و هست. مثل امام خودش با یتیمی بزرگ شده بود و به قول خودش طعم فقر را چشیده بود. جز خدا از کسی نمیترسید و جز به رضای خدا به چیزی نمیاندشید.
برای خدمت به انقلاب و نظام شب و روز نمیشناخت. مثل امام عناوین و القاب دنیایی او را از یاد خدا و نماز شب غافل نکرد. آری، رئیسی شاگرد حقیقی مکتب خمینی بود و خمینی وار زندگی کرد و خمینی وار از دنیا رفت.
رئیسی با شهادتش اثبات کرد هنوز مکتب خمینی زنده هست و مثل ۱۴خرداد ۱۳۶۸ مردم قدر دان و حامی این مکتب و نهضت هستند. باید این مکتب انسان ساز خمینی را شناخت و آن را به دنیا معرفی کرد.
رسول عارفی