روایات ؛

۱. نخستین کسی که با قلم نوشت؛

پیامبر خدا (ص) فرمود:

«يَا أَبَاذَرٍّ أَرْبَعَةٌ مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ سُرْيَانِيُّونَ - آدَمُ وَ شِيثٌ وَ أَخْنُوخُ وَ هُوَ إِدْرِيسُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ أَوَّلُ مَنْ خَطَّ بِالْقَلَمِ وَ نُوحٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ»؛‌

ای ابوذر! چهارتن از پیامبرانند که سریانی‌اند و آن آدم است و شیث است و اخنوخ است و نوح. و اخنوخ همان ادریس است و نخستین کسی است که با قلم نوشته است.»

📚 بحارالانوار، ج 11، ص 32

۲. بازنگری نوشته؛

قال على عليه السلام : «إذا كَتَبتَ كتابا فَأعِدْ فيهِ النَّظرَ قَبلَ خَتمِهِ فإنّما تَختِمُ على عَقلِكَ» ؛

هرگاه نامه اى نوشتى، پيش از آن كه مُهرش كنى، آن را باز نگرى كن؛ زيرا كه در حقيقت بر خرد خويش مُهر مى نهى.

📚 عیون الحکم و المواعظ، حدیث3122

۳. زنجیر علم؛

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : «قَيِّدُوا العِلمَ بالكِتابِه»

علم را، با نوشتن در بند كشيد.

📚 أعلام الدین في صفات المؤمنین، ج1، ص۸۲

۴. نوشتن دانش علماء؛

پیامبر گرامی اسلام فرمود: «اكْتُبُوا الْعِلْمَ قَبْلَ ذَهابِ الْعُلَم اءِ وَ انَّما ذَهابُ الْعِلْمِ بِمْوتِ الْعُلَماءِ» ؛

علوم و دانش ها را پيش از آنكه دانشمندان از ميان شما بروند بنويسند چرا كه (اگر ننويسيد) علم و دانش با مرگ علما از ميان مى رود».

كنز العمال، ج 10، ص 144،ح 28733
 

۵. وارثان قلم؛

قال أبوعبدالله علیه السلام: 

« اُکْتُبْ وَ بُثَّ عِلْمَکَ فى اِخْوانِکَ فَاِنْ مِتَّ فَوَرِّثْ کُتُبَک بَنِیْکَ، فَاِنَّهُ یأتى عَلَى النّاسِ زَمان هَرْجٌ ما یَأنِسُونَ فیهِ اِلاّ بِکُتُبِهِمْ »؛

«بنويس و دانش خود را در ميان برادرانت منتشرساز، و اگر از دنيا رفتى كتاب هايت را به ارث براى فرزندات بگذار، زيرا زمان پرفتنه اى می آيد كه مردم تنها به كتاب هايشان انس می گيرند».

📚بحار الانوار؛ ج 2؛ ص 150

۶. با علم و قلم؛

قال على(علیه السلام): «اَلْکُتُبُ بَساتینُ الْعُلَماءِ»؛

«کتاب ها باغ هاى دانشمندانند»

📚 غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص54، ح 1034

۷. منت خدا؛

قال أبو عبد الله (عليه السلام) : «مَنَّ اللَّهُ عَلَى النّاسِ بَرِّهم وَ فاجِرهُمْ بِالْكِتابِ وَالْحِسابِ وَلَوْلا ذلِكَ لَتَغالَطُوا» ؛

خداوند بر مردم اعم از نيكان و بدان به وسيله نوشتن و حساب منّت گذارده، و اگر كتاب و كتابت نبود، مردم به غلط مى افتادند.

📚 فروع كافى؛ ج 5؛ ص 155


 

بیانات رهبر انقلاب ؛

۱. تعریف نویسندگی؛

نویسندگی به #معنای_خاص خودش - نه #نگارش - مثل شاعری است. شاعری، فقط گفتن الفاظ که نیست؛ اولش #نضج یافتن آن اندیشه و فکر است که بعد باید در #قالب_شعر بیاید؛ والّا اگر فرض کنیم که کسی الفاظ را نظم هم میدهد، نظمش هم هیچ اشکال وزنی و قافیه‌یی ندارد، اما مضمون نداشته باشد، این شاعر که نیست؛ نویسندگی هم چنین چیزی است.
#نویسندگی، یعنی انسان چیزی را در ذهن خودش #نضج بدهد و #بپروراند و آن را از غلط ها و ناصواب ها #بپیراید و بپالاید؛ بعد آن را در قالب الفاظِ درست بیاورد.

📣 بیانات در دیدار مسئولان مجله‌ی حوزه‌
🗓  1370/11/28

 

۲. جست نو؛

 « عقیده‌ام این است که در #هنر_انقلاب و در این بخش - یعنی بخش داستان و خاطره و این چیزها - باید دنبال یک «#جست» نو باشیم.

🔹 وقتی از گوشه درخت کهنه‌ای یک شاخه‌ی جدید بیرون می‌زند، به تعبیر مشهدیها، می‌گوییم: جست.

🔸باید عرض کنم که #هنر_نویسندگی و داستان‌نویسی در انقلاب، بدون این‌که ما خواسته باشیم سرمایه‌گذاری کنیم، امروز خودش را نشان داده است. این، از همان جوششهای طبیعی است؛ چون

👈 «صادقترین جوششها آن است که بدون درخواست و تقاضا، خود را نشان دهد»:
«پری‌رو تاب مستوری ندارد ✳️ چو در بندی، سر از روزن برآرد.»

📣 بیانات در دیدار اعضاى «دفتر ادبیات و هنر مقاومت» حوزه‌ى هنرى سازمان تبلیغات اسلامى

🗓 1371/4/22
 

۳. شجاع در نوشتن؛

🔹مطالب خود را با #روشن‌بینی و #بلندنظری و همراه با #عمق و با #شجاعت کامل در بیان مطالب بنویسید.

🔸 شجاعت کامل در بیان مطالب، یعنی این‌که نویسنده نباید هیچ‌گونه رودربایستییی از دانشجو و غیر دانشجو بکند.

🔹 به‌عبارت دیگر، وقتی من دارم این مطلب را مینویسم، اگر در این مطلب چیزی هست که به دلیلی به آن خواننده بر خواهد خورد، یا پیشداوری او را به هم خواهد زد، این نباید مثل شرط متأخر در نوشته‌ی من اثر کند؛ مثل واجب معلق، که در صحت آنچه که قبلاً اتفاق افتاده، بعداً اثر میگذارد!

🔸 بنابراین، شما باید مطالب را #واقعی و #شجاعانه بنویسید.

🎙بیانات در دیدار مسئولان مجله‌ی حوزه‌

🗓 1370/11/28
 

۴. ارتقاء کیفیت؛

🔸 یکی از عناصر مهم در باب #نویسندگی این است که انسان روزبه‌روز #کیفیت آن را بیشتر کند؛ والّا هرکس استعدادی پیدا کند، چیزی مینویسد. این مرحله‌ی اول را باید به مرحله‌ی دوم و مراحل گوناگون دیگر همین‌طور ادامه داد.

🔹 واقعاً یکی از اسرار وجود بشر، #پایان‌ناپذیری اوست؛ یعنی در هیچ حدی آدم نمیتواند بگوید که الحمدلله کارمان خوب است؛ نه، باید در همان لحظه احساس کرد که ما در قدمهای اول و پله‌های پایین نردبانیم و پله‌های این نردبان همچنان ادامه دارد. ...

📣 بیانات در دیدار مسئولان مجله‌ی حوزه‌

🗓 1370/11/28